Graag wil ik me even voorstellen: Ik ben Rolien en ik wil je graag vertellen wat klikokunst is, en hoe klikokunst ter wereld kwam.

Klikokunst probeert materialisme en consuminderen te verenigen.

De mens neigt ernaar om zich te spiegelen in zijn bezit; de hang naar het doen van aankopen lijkt een instinct. Tegelijkertijd is er de dreiging van alle milieueffecten die ontstaan door dit gedrag. De drijfveer van

Klikokunst is het doen met wat je hebt, en daar toch iets nieuws mee creëren.

Dit blog wil dit van vele kanten belichten. Er zijn inmiddels veel mensen bezig met recyclen, upcyclen, maar ook cradle to cradle heeft de aandacht van Klikokunst. De naam Klikokunst is een samentrekking. In grote delen van Nederland is ‘kliko’ een algemeen begrip voor de kleurige afvalcontainer. Ik probeer ‘m zo leeg mogelijk te houden.En kunst? Vul het zelf maar in. Van Dale heeft een halve pagina nodig om ‘kunst’ uit te leggen, en dan kun je er nog over discussiëren. Ik hou van kunst- en vliegwerk, knutselen dus, en dat is gedeeltelijk een anagram van kunst. Kunst zegt wat over de originaliteit, knutselen zegt wat over het ambacht.

Al wandelend met pa in het bos

vond mijn zus vaak bijzondere plantjes en insecten. Ik daarentegen liet mijn vader vol trots een blikje, een half vergane krant of de zoveelste kroonkurk zien. De fascinatie met alles wat wij mensen maken en vooral weggooien zat er al vroeg in.

Thuis werd ons al vroeg de kunst van het hergebruik en recyclen bijbracht.

Flessen en oud papier scheiden? Ik weet niet anders. Knutselen met wc rollen, lege wasmiddelflessen…ach wie deed het niet op de kleuterschool?

Als echte telg van de jaren 70, liep ik in door mijn moeder zelfgemaakte kleding. Ik waardeerde dat enorm, maar van mode had ze geen kaas gekregen, dus kroop ik al snel zelf achter de naaimachine. Dat was zo leuk dat ik zelfs naar de mode & kleding opleiding ging. Daar leerde ik van alles, maar vooral het vak ‘stof versieren’ is cruciaal geweest voor mijn creatieve inspiraties. Daar leerde ik anders kijken naar vormen, kleuren, materialen.

Daar leerde ik dat niet alles is wat het lijkt.

Toch ging ik na deze opleiding een ander pad op, de mode was niet mijn wereld. En na vele omzwervingen langs een tweedehands kledingwinkel en kringloopcentrum en opleidingen als Inrichtingswerk en Bibliotheek en Documentaire informatie was ik uiteindelijk gewoon een administratief medewerker.
Die ieder jaar slechts één creatief hoogtepunt had: Sinterklaas!

Begin deze eeuw keek ik naar een leeg halve literflesje frisdrank, en dacht: moet ik dat nu echt weggooien?

Ik zette het in de kast. Er kwam er nog een bij, en nog een. Op een avond zette ik het mes erin. Er ontstond een armband.
Er ontstonden kroontjes, kaarsenstandaards, bloempotjes en nog veel meer ideeën.

Ik moet ruiterlijk toegeven, knutselen met afval is ontstaan uit vrekkigheid (weinig materiaalkosten) en luiheid (je neemt het gewoon bij de boodschappen mee) maar het groeide uit tot een passie.

ieder stukje afval heeft iets inspirerends,

het halve liter flesje is daar ook nog steeds onderdeel van. Daarnaast is de tweedehandskringloop ook een grote bron van inspiratie.

Ik heb veel tijd besteed tijd aan onderzoeken, uitdenken, bewerkingsmethoden uitproberen, en af en toe kwam daar een leuk bruikbaar product uit.

Spotten van leuk restmateriaal werd een missie op zich.

Mijn focus van uitproberen wat je ermee kan schoof op naar de documentalist in mij, die wil vastleggen, onderzoeken en doorgeven wat ik ontdekt heb op dit gebied. In de loop der jaren ben ik lang de enige niet meer die zich hier mee bezig houdt, er wordt veel, heel veel met afvalmateriaal gedaan! Super!

Inmiddels is het ruim 15 jaar na dat 1e armbandje.

Door ziekte is Klikokunst op de achtergrond geraakt, maar nu ik meer tijd en ruimte heb doordat ik WIA krijg (dank je wel, belastingbetaler!) en geen betaald werk meer heb pak ik mijn doel om de wereld een beetje mooier te maken weer op. Nu ook met onderwerpen die niet direct gerelateerd zijn aan recycling.  Lees hier meer over op de pagina Tegendraads.

Vrolijke groet van Rolien!