Nu Geen zin in de kast zit, is er opeens een hoop ruimte in het huis. Genietend van deze rust leunt Fundering eens lekker achter over. Hij doezelt wat, zakt dan dieper in slaap. Hij droomt. Zweetpareltjes verschijnen op zijn voorhoofd. Plots schrikt hij wakker: er wordt heel hard op de deur gebonsd. Verdwaasd doet hij open, ziet dat het bekenden zijn en zonder verder enige notie te nemen van deze types loopt hij weer naar binnen. De bekenden volgen hem.
Verward vertelt Fundering over zijn droom: “het ging over Grote Broer en…en camera’s…en ik werd gevolgd, en iedereen wist mijn geheim……” De gasten gaan er eens lekker voor zitten, dit zijn de verhalen waar ze van smullen. Achterdocht, een van de twee, knikt meelevend en zegt dan met een lage stem “dit is vast een voorspellende droom, ik weet zeker dat iedereen in de gaten gehouden wordt. Je moet altijd op je hoede zijn. Alles wat je zegt en doet kan tegen je gebruikt worden.”
Fundering ziet Beren-op-de-weg, de ander dus, wit wegtrekken: ” O, wat erg, en ik babbel zoveel, ik mag dat echt niet meer doen….o,o,o,o….hoe moet dat nou….. “
Inmiddels bijna helemaal wakker, zucht Fundering eens diep – denkt “wat heb ik nu weer in huis gehaald, het was hier zo heerlijk rustig”- staat ietwat wankelend op, schraapt zijn keel en zegt: “Dames, verman jullie zelf. Zo’n vaart zal het niet lopen. De verhalen over Grote Broer zijn sprookjes uit 1984, het is nu 2008 en bovenal, ik heb niks verkeerd gedaan.”
“Ja maar, je geheim dan? Als ze daar achter komen, dan breekt de hel los!” piept Beren-op-de-weg.
“Kijk eens in de spiegel, wat zie je dan?” Antwoord Fundering lichtelijk geïrriteerd. Beren-op-de-weg loopt naar de spiegel. zij kijkt erin, kijkt nog eens, en verzucht dan “..o ja…beren op de weg…”. Dan begint Achterdocht zich ermee te bemoeien. Op een samenzweerderig toontje lispelt zij ” Wat is je geheim eigenlijk, Fundering? Weten wij iets niet over jou, wat we wel zouden moeten weten?” Fundering zwijgt. Inmiddels zwaar geïrriteerd, loopt hij naar de keuken en zet water op het vuur, zijn antwoord afwegend. Het water kookt, hij giet het op de nes in een grote mok. Een plannetje komt boven drijven. Met zijn koffie loopt hij terug naar de kamer. Hij wenkt Achterdocht en Beren-op-de-weg, steekt zijn hand in zijn zak, loopt naar de kast en zegt: Jullie willen weten wat mijn geheim is? Kom maar, dan laat ik het zien.”. De twee types weten niet hoe snel ze bij de kast moeten komen, sensatiebelust als ze zijn. Fundering haalt de sleutel uit zijn zak doet de deur open en duwt met één beweging Achterdocht en Beren-op-de-weg in de kast. Draait, hij wordt voorspelbaar, de sleutel om. Sleutel verdwijnt weer in zijn zak.
Fundering gaat tevreden in zijn stoel zitten, en nipt aan de koffie. Nog iets te heet, dus zet hij de mok naast zich op het tafeltje. Hij doezelt wat, zakt dan dieper in slaap.
Onder het tafeltje, muisstil, zit Geen Zin. Ontsnapt!
Ah nee!! ontsnapt?? Wat een verrassende wending zeg!
Vriendin